همه چیز در مورد قوزبند
افتادگی شانه یا "شانههای افتاده" حالتی است که در آن وضعیت شانهها به سمت پایین و جلو متمایل میشود. این مشکل میتواند ناشی از ضعف یا عدم تعادل عضلات، وضعیت نادرست بدن، نشستن یا ایستادن طولانیمدت با وضعیت غلط، یا آسیبهای عضلانی و اسکلتی باشد.
علت افتادگی شانه
علت افتادگی شانه عمدتاً به وضعیت نامناسب بدن مربوط میشود و میتواند تحت تأثیر عوامل زیر باشد:
- عادات مدرن: نشستن طولانیمدت روی مبل، استفاده زیاد از تلفن همراه، یا کار مداوم با کامپیوتر باعث خمیدگی شانهها میشود.
- بلندکردن اجسام سنگین: بلندکردن مداوم وزنههای سنگین میتواند عضلات شانه را ضعیف کرده و به افتادگی شانه کمک کند.
- سبک زندگی بیتحرک: ضعف عضلات مرکزی پشت و شکم در نتیجه کمتحرکی باعث میشود شانهها به جلو خم شوند.
- ضعف عضلات شانه و قفسۀ سینه: عضلات ضعیف در این نواحی نمیتوانند شانهها را در حالت درست نگه دارند.
- ژنتیک: ساختار بدن و ویژگیهای ارثی نیز میتوانند افراد را مستعد افتادگی شانه کنند.
- آرتروز شانه: تخریب مفصل و التهاب ناشی از آرتروز میتواند باعث تضعیف شانهها و افتادگی آنها شود.
- وضعیت نامناسب خواب: استفاده از بالش نامناسب یا خوابیدن در وضعیت غلط به مرور زمان باعث افتادگی شانه میشود.
- قد بلند: افراد قدبلند به دلیل نیاز به تعادل بیشتر، ممکن است دچار ضعف عضلات شانه و در نتیجه افتادگی شانه شوند.
- مشکلات ستون فقرات: مشکلاتی مانند اسکولیوز یا آسیبهای دیسک نیز میتوانند باعث افتادگی شانه شوند.
در کل، ضعف عضلات و وضعیت نامناسب بدن در اثر عادات زندگی مدرن و عوامل ساختاری یا بیماریهای مفصلی از اصلیترین علل افتادگی شانه هستند.
انواع افتادگی شانه
افتادگی شانه به سه درجه مختلف تقسیم میشود که هر کدام علائم و درمانهای متفاوتی دارند:
1. افتادگی خفیف شانه
- علائم: افتادگی جزئی شانه به سمت پایین و جلو که معمولاً بدون اختلالات شدید در عملکرد است. افراد با این نوع افتادگی ممکن است گاهی احساس درد و ناراحتی خفیف در شانهها داشته باشند اما دامنه حرکتی طبیعی و عملکرد مناسبی دارند.
- علت: بیشتر ناشی از وضعیتهای نادرست بدن، عدم تعادل عضلانی یا ناهماهنگی خفیف اسکلتی است.
- درمان: تمرکز بر اصلاح وضعیت بدن، تمرینات اصلاحی، و تنظیمات ارگونومیک برای جلوگیری از پیشرفت بیشتر افتادگی.
2. افتادگی متوسط شانه
- علائم: افتادگی شانه در این درجه بیشتر از حالت خفیف است و معمولاً باعث ایجاد محدودیتهای عملکردی میشود. ممکن است تفاوتهای قابلمشاهدهای در ارتفاع شانهها و وضعیت کتف به وجود آید و عملکرد بازو کاهش یابد. درد و ناراحتی در این حالت بیشتر بوده و دامنه حرکتی نیز محدود میشود.
- علت: ترکیبی از ضعف عضلانی، سفتی مفاصل، و مشکلات مربوط به ساختار بدن.
- درمان: شامل فیزیوتراپی، استفاده از بریس یا آتل، و اصلاحات ارگونومیک است. هدف، بازیابی عملکرد بهینه شانه و جلوگیری از مشکلات بیشتر ساختاری و عملکردی است.
3. افتادگی شدید شانه
- علائم: این نوع افتادگی به عنوان یک انحراف قابلتوجه از تراز طبیعی شانهها توصیف میشود و اغلب با ناهنجاریهای ساختاری یا بدشکلیهای اسکلتی همراه است. افراد با این مشکل، محدودیتهای شدید حرکتی، درد مداوم، و اختلالات عملکردی اندام فوقانی دارند.
- علت: میتواند به دلیل مشکلات مادرزادی، اختلالات عصبی-عضلانی یا آسیبهای جدی به شانه باشد.
- درمان: یک رویکرد جامع شامل مداخله جراحی، استفاده از بریس یا آتل، و توانبخشی فشرده برای رفع ناهنجاریهای ساختاری و بازیابی عملکرد شانه مورد نیاز است.
در کل، افتادگی شانه بسته به شدت آن، میتواند به سه دسته خفیف، متوسط، و شدید طبقهبندی شود که هر یک نیاز به مداخلات درمانی خاص خود دارند.
عوارض افتادگی شانه
عوارض افتادگی شانه در کودکان شامل موارد زیر است:
تأثیر منفی بر رشد کودک: عدم درمان افتادگی شانه میتواند مانع رشد صحیح اسکلتی و عضلانی شود و در صورت ناهماهنگی بدنی، از رشد درست استخوانها جلوگیری کند.
کاهش دامنه حرکتی: افتادگی شانه ممکن است باعث کاهش دامنه حرکتی مفصل شانه شود که در نتیجه، سفتی عضلات و محدودیت در انجام فعالیتهای روزانه را به همراه دارد.
مشکلات اسکلتی – عضلانی: افتادگی درماننشده میتواند منجر به عدم تعادل عضلانی، ناهماهنگی مفاصل، و ناهنجاریهای بدنی شود که در طول زمان به درد مزمن و محدودیت عملکردی منجر میشود.
مشکلات ظاهری و روانی: قوز ناشی از افتادگی شانه میتواند عزتنفس کودک را کاهش دهد و احساسات منفی و کاهش اعتمادبهنفس را به دنبال داشته باشد که بر روابط اجتماعی او تأثیر میگذارد.
درد و ناراحتی: افتادگی شانه میتواند در صورت عدم درمان به درد و ناراحتی مزمن، بهویژه در ناحیه شانه، منجر شود که بر توانایی کودک برای انجام فعالیتهای روزمره و کیفیت زندگی او اثر منفی میگذارد.