تراکستومی پنجره دار ساکشن دار10 پریمد PRIMED Ultrasoft Suction Voice

موارد منع مصرف ست تراکئوستومی (تراکستومی) -PDT گذاری چیست؟

۱- کودکان زیر ۱۲ سال.مجاز به دریافت ست تراکئوستومی نمیباشند.

۲- افراد چاق.عدم مصرف پی دی تی.البته برخی پزشکان توصیه به استفاده از ست تراکئوستومی فنردار در این افراد میکنند.

۳- افراد دچار مشکلات انعقادی

آمادگی قبل از تراکستومی گذاری چیست؟

ممکن است پزشک از شما بخواهد ۱۲ ساعت قبل از عمل ناشتا باشید.

اگر تراکئوستومی شما در مواقع اضطراری انجام شود ، دیگر زمان آماده سازی وجود نخواهد داشت.

نحوه جایگذاری ست تراکستومی ؟

قسمتی از ناحیه گردن شما را در جایی که قرار است سوراخ شود بی حس می کند. این عمل تنها پس از شروع کار بی حسی شروع می شود.

برش از طریق حلقه های غضروفی دیواره بیرونی نای شما صورت میگیرد. سپس سوراخ به اندازه کافی گسترده می شود که لوله تراشه در داخل آن قرار گیرد.

پزشک ممکن است لوله را به یک دستگاه تهویه متصل کند ، در صورت نیاز به دستگاهی برای تنفس شما. این لوله با یک باند که به دور گردن شما می رود در محل امن خواهد شد.

سازگاری بیمار با ست تراکئوستومی{PDT}:

به طور معمول یک تا سه روز طول می کشد تا بیمار با تنفس از طریق لوله تراکئوستومی سازگار شود. صحبت کردن و ایجاد صداها نیز عملی است.

ست تراکستومی3 - ست تراکستومی

عوارض ناشی از ست تراکئوستومی گذاری:

۱- خونریزی

۲- عفونت

۳- اسیب عصبی

۴- واکنش به داروها

مراقبت های در منزل از ست تراکستومی {PDT}؟

بیماران و همراهان بیمار در منزل باید از لحاظ خونریزی و عفونت ناشی قرارگذاری ست تراکئوستومی را بررسی کنند و در صورت هرگونه تغییر رنگ در اطراف حفره ی ایجاد شده در گلو را بررسی و در صورت نیاز به پزشک مراجعه کنند.

جراحان بعد از تراکئوستومی ، چندین روز بهبودی را کنترل می کنند. معمولاً لوله اولیه که در زمان عمل جراحی قرار داده شده است بسته به شرایط خاص۱۰ تا ۱۴ روز بعد از عمل تغییر می کند. تغییرات بعدی لوله معمولاً توسط پزشک معالج پرسنل پرستاری اداره می شود.

اگر لوله تراشه برای مدت طولانی ضروری باشد ، به بیمار و خانواده در مراقبت از منزل آموزش داده می شود. این شامل ساکشن نای{جمع کردن ترشحات ریوی} ، و تغییر و تمیز کردن لوله است.

برای بیماران بستری در منزل که دارای ست تراکئوستومی -PDT هستند چه وسایلی نیاز است؟

۱- امبوبگ ( PVC . سیلیکونی)

۲- کپسول اکسیژن

۳- دستگاه اکسیژن ساز

۴- دستگاه ساکشن پرتابل

۵- تشک مواج

۶- پالس اکسیمتر انگشتی

ست تراکستومی1 - ست تراکستومی

اکسیژن رسانی بیماران دارای ست تراکستومی (PDT):

بسیاری از بیماران دارای لوله تراکئوستومی شایلی و یا بیماران داراس ست PDT با مشکل زمینهای تنفسی همراه هستند. در نتیجه این افراد نیازمند دریافت اکسیژن کمکی از طریق ست PDT به داخل ریه های خود می باشند.روش های مختلفی برای اکسیژن رسانی این افراد وجود دارد که در زیر به ان اشاره شده است:

۱- دستگاه اکسیژن ساز.۵ و ۱۰ لیتری

۲- کپسول اکسیژن

۳- امبوبگ

به وسیله ای استفاده از این محصولات و انتقال اکسیژن توسط ماسک اکسیژن میتوان میزان کافی اکسیژن مورد نیاز بدن بیمار دارای ست PDT را تامین نمود.

پایش میزان اکسیژن خون توسط پالس اکسیمتر انگشتی پرتابل:

در بیماران دارای تراک میتوان از پالس اکسیمتر پرتابل برای پایش اکسیژن خون فرد استفاده نمود. این دستگاه بیسیم و کوچک بر روی انگشت وصل میشود و اکسیژن خود فرد دارای PDT را نشان میدهد.

انواع برند تراکئوستومی موجود در بازار جهانی:

۱- تراکو

۲- شایلی

۳- پریمد

۴- روش