در رفتگی انگشت پا
در رفتگی انگشت پا وضعیتی است که در آن یکی از استخوان‌های انگشت پا از محل طبیعی خود خارج میشود. این مشکل معمولاً به علت ضربه مستقیم یا فشار شدید به انگشت پا ایجاد میشود، مثلاً هنگام ورزش، تصادف، یا برخورد با یک جسم سخت. علائم در رفتگی انگشت پا شامل درد شدید، ورم، کبودی، تغییر شکل انگشت و ناتوانی در حرکت دادن آن می‌باشد. اگر در رفتگی درمان نشود، ممکن است به مشکلات طولانی‌مدت مانند درد مزمن، کاهش حرکت یا تغییر شکل دائمی انگشت منجر شود.درمان در رفتگی انگشت پا معمولاً شامل جا انداختن استخوان به موقعیت طبیعی توسط پزشک، بستن انگشت با آتل یا باند، و استراحت می‌باشد. در موارد شدیدتر، ممکن است نیاز به جراحی باشد.
علل در رفتگی انگشت پا
در رفتگی انگشت شست پا می‌تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. برخی از علل شایع آن عبارتند از:
1. ضربه مستقیم یا آسیب‌دیدگی ناگهانی:
برخورد انگشت شست با یک جسم سخت، مانند مبلمان یا دیوار، یا ضربه مستقیم در هنگام فعالیت‌های ورزشی می‌تواند باعث در رفتگی انگشت شود.
2. پیچ خوردن یا افتادن:
اگر پا به طور ناگهانی پیچ بخورد یا فرد بیفتد و انگشت شست تحت فشار یا کشش شدید قرار بگیرد، ممکن است از محل طبیعی خود خارج شود.
3. آسیب‌های ورزشی:
ورزش‌هایی مانند فوتبال، بسکتبال، یا ورزش‌های رزمی که در آن‌ها ضربه یا فشار زیادی به پا وارد میشود، می‌تواند به در رفتگی انگشت شست پا منجر شود.
4. تصادفات:
حوادثی مانند تصادف خودرو یا سقوط اشیاء سنگین روی پا ممکن است باعث جابجایی استخوان‌های انگشت شست پا شود.
5. فشار مکرر:
فشار مکرر یا طولانی مدت روی انگشت شست، مثلاً در اثر پوشیدن کفش‌های تنگ یا پاشنه بلند، می‌تواند باعث ضعف در مفاصل و در نهایت در رفتگی شود.
6. ضعف یا ناپایداری مفصل:
برخی افراد ممکن است به دلیل ضعف در رباط‌ها یا ناپایداری مفصل انگشت شست، بیشتر در معرض در رفتگی باشند. این ممکن است به دلیل مشکلات ژنتیکی یا آسیب‌های قبلی باشد.
در صورت بروز در رفتگی انگشت شست پا، مراجعه به پزشک برای تشخیص و درمان صحیح ضروری است تا از بروز عوارض بیشتر جلوگیری شود.
بیشتر بدانید : مراحل ترمیم زخم عمیق
علائم در رفتگی شست پا
علائم در رفتگی شست پا می‌تواند به طور قابل توجهی دردناک و آزاردهنده باشد. برخی از علائم شایع آن عبارتند از:
1. درد شدید و ناگهانی: در رفتگی شست پا معمولاً با درد شدید و ناگهانی همراه است که بلافاصله پس از آسیب احساس میشود.این درد با لمس یا حرکت تشدید می شود. وقتی مفصل انگشت پا از محل خود جا به جا میشود، بافت های نرم اطراف آن تحت کشش و فشار قرار میگیرند که باعث درد شدید می شود.
2. تورم: شست پا معمولاً پس از در رفتگی دچار تورم قابل توجهی میشود. این تورم ممکن است به سرعت افزایش یابد. معمولا تورم و التهاب بلافاصله بعد از دررفتگی با آسیب دیدن رگ های خونی و بافت ها نرم اطراف مفصل به وجود می آید. این آسیب باعث ترشح مایعات از رگ‌ها به داخل بافت‌های اطراف مفصل شده و منجر به میشود.
3. کبودی: ناحیه اطراف شست پا ممکن است کبود یا تغییر رنگ دهد، که به دلیل آسیب به رگ‌های خونی در این ناحیه است. این کبودی ها معمولا ابتدا به رنگ بنفش یا آبی تیره دیده میشود. این تغییرات رنگ نشان‌دهنده این است که خون جمع‌شده در بافت‌ها در حال تجزیه است و به بدن کمک می‌کند تا فرآیند بهبودی را آغاز کند.
4. تغییر شکل ظاهری انگشت: در موارد در رفتگی، شست پا ممکن است به طور واضح از حالت طبیعی خود خارج شده و دچار تغییر شکل شود. گاهی اوقات، مفصل ممکن است در حالت "برآمده" یا "خارج از جا" قرار گیرد. این تغییر شکل نشان‌دهنده جابجایی استخوان‌ها و عدم هم‌راستایی مفصل است. دررفتگی‌های شدیدتر ممکن است باعث تغییرات دائمی در شکل انگشت شود و اگر درمان به‌موقع صورت نگیرد، ممکن است این تغییرات دائمی بماند.
5. ناتوانی در حرکت دادن انگشت: حرکت دادن انگشت شست پس از در رفتگی معمولاً بسیار دردناک یا غیرممکن است. فرد ممکن است احساس کند که انگشت در جای خود قفل شده است. این وضعیت ناشی از محدودیت حرکتی مفصل آسیب‌دیده است که به‌خاطر التهاب، درد شدید و شل شدن لیگامان‌ها ایجاد میشود. این علامت معمولاً در اولین ساعات پس از آسیب ظاهر میشود و در موارد شدیدتر، حرکت انگشت ممکن است به‌طور کامل غیرممکن شود.
6. احساس بی‌حسی یا گزگز: در برخی موارد، به دلیل فشار روی اعصاب، ممکن است فرد احساس بی‌حسی یا گزگز در شست پا یا ناحیه اطراف آن داشته باشد. احساس بی‌حسی یا گزگز: در برخی موارد، به دلیل فشار روی اعصاب، ممکن است فرد احساس بی‌حسی یا گزگز در شست پا یا ناحیه اطراف آن داشته باشد.
7. حساسیت به لمس: لمس کردن شست پا پس از در رفتگی ممکن است به شدت دردناک باشد.
اگر به در رفتگی شست پا مشکوک هستید، باید بلافاصله به پزشک مراجعه کنید تا آسیب ارزیابی شده و درمان مناسب انجام شود. درمان به موقع می‌تواند از بروز مشکلات جدی‌تر جلوگیری کند.
بیشتر بدانید:راهکار های درمان زخم پاشنه پا
درمان در رفتگی انگشت پا
درمان در رفتگی انگشت پا معمولاً به شدت آسیب و وضعیت بیمار بستگی دارد. مراحل عمومی درمان شامل موارد زیر است:
1. کمک‌های اولیه
- استراحت: باید فوراً فعالیت را متوقف کرده و از هرگونه فشار اضافی بر روی پا خودداری کنید.
- یخ‌گذاری: قرار دادن یخ بر روی ناحیه آسیب‌دیده به مدت 15 تا 20 دقیقه می‌تواند به کاهش درد و تورم کمک کند. یخ را مستقیماً روی پوست قرار ندهید؛ از حوله یا پارچه استفاده کنید.
- بالا نگه‌داشتن پا: نگه داشتن پا در سطحی بالاتر از قلب می‌تواند به کاهش تورم کمک کند.
2. جا انداختن
- جا انداختن توسط پزشک: در صورت در رفتگی انگشت پا، پزشک ممکن است اقدام به جا انداختن استخوان به محل طبیعی خود کند. این فرآیند معمولاً تحت بی‌حسی موضعی انجام میشود تا درد کاهش یابد.
3. ثابت‌سازی
- آتل یا باند: پس از جا انداختن، پزشک ممکن است از آتل یا باند برای ثابت نگه‌داشتن انگشت و جلوگیری از حرکت استفاده کند. این کار به بهبود سریع‌تر و کاهش احتمال در رفتگی مجدد کمک می‌کند.
- بستن انگشت به انگشت مجاور: گاهی اوقات، انگشت آسیب‌دیده را به انگشت سالم مجاور می‌بندند تا حرکت آن محدود شود و فرآیند بهبود تسریع گردد.
4. استفاده از پانسمان مناسب:
- استفاده از پانسمان، بستگی به شدت آسیب و نوع درمان مورد نیاز دارد. در موارد خاص، پانسمان کردن انگشت نه تنها می‌تواند به کاهش تورم و التهاب کمک کند، بلکه می‌تواند انگشت را در وضعیت صحیح قرار داده و از
جابجایی بیشتر مفصل جلوگیری نماید. پیشنهاد ما برای شما استفاده از پانسمان های نوین است.
5. داروها
- مسکن‌ها: استفاده از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن می‌تواند به کاهش درد و التهاب کمک کند.
6. مراقبت‌های بعدی
- استراحت کافی: باید به انگشت و پا زمان کافی برای بهبود داد و از فعالیت‌هایی که ممکن است به آن فشار وارد کنند، پرهیز کرد.
- فیزیوتراپی: در مواردی، پزشک ممکن است فیزیوتراپی را برای بازگرداندن قدرت و انعطاف‌پذیری به انگشت توصیه کند.
- مراجعه منظم به پزشک: برای اطمینان از بهبود کامل، پیگیری‌های منظم با پزشک ضروری است.
7. جراحی (در صورت نیاز)
- جراحی: در موارد شدید که در رفتگی همراه با شکستگی استخوان یا آسیب شدید به رباط‌ها باشد، ممکن است نیاز به جراحی برای تثبیت استخوان‌ها یا ترمیم بافت‌های آسیب‌دیده وجود داشته باشد.
7. پیشگیری از در رفتگی مجدد
- پوشیدن کفش مناسب: پوشیدن کفش‌های مناسب و با حمایت کافی می‌تواند به کاهش خطر در رفتگی مجدد انگشت کمک کند.
- تقویت عضلات و رباط‌ها: انجام تمرینات تقویتی برای پا و انگشتان می‌تواند مفید باشد.
در صورتی که علائم در رفتگی بهبود نیابد یا بدتر شود، باید به پزشک مراجعه کنید تا از عدم وجود مشکلات جدی‌تر اطمینان حاصل شود.
- بعد از جا انداختن انگشت پا چه کنیم؟
پس از جا انداختن انگشت پا، اولین اقدامی که باید انجام دهید، استراحت کامل و عدم فشار به ناحیه آسیب‌دیده است. انگشت باید در وضعیت ثابت قرار گیرد تا از جابجایی مجدد آن جلوگیری شود. برای این منظور، استفاده از آتل یا بریس ضروری است تا مفصل انگشت در موقعیت طبیعی خود باقی بماند. همچنین، یخ‌گذاری در ۲۴ ساعت اول پس از آسیب می‌تواند تورم و درد را کاهش دهد. در این مرحله، مصرف داروهای ضد درد و ضد التهاب مانند ایبوپروفن نیز به کاهش درد و التهاب کمک می‌کند.
- نشانه های دررفتگی انگشت پا چیست؟
- درد شدید و ناگهانی
- تورم
- کبودی
- تغییر شکل ظاهری انگشت
- ناتوانی در حرکت دادن انگشت
- احساس بی‌حسی یا گزگز
- حساسیت به لمس
- اگر انگشت پا در رفته باشد چه کنیم؟
اگر انگشت پا در رفته باشد، اولین کار این است کهآن را حرکت ندهید و از آسیب بیشتر جلوگیری کنید. یخ‌گذاری برای کاهش تورم و درد و سپس مراجعه فوری به پزشک ضروری است. پزشک ممکن است انگشت را جا بیندازد و در صورت نیاز از آتل یا بریس برای تثبیت آن استفاده کند. همچنین، استراحت و داروهای ضد التهاب به تسکین درد و التهاب کمک خواهند کرد.
